Το Αγαλμα

[m@kro]

Η κυρία είναι στο κρεβάτι με τον εραστή της. Ξαφνικά ακούνε το αυτοκίνητο του συζύγου να παρκάρει έξω απ` το σπίτι. Ο εραστής τρέχει πανικόβλητος να κρυφτεί.

Η κυρία, πιο ψύχραιμη, του λέει:

- "Πήγαινε στη γωνία και κάτσε ακίνητος!"

- "Μα..."

- "Δεν έχει μα! Κάτσε εκεί που σου λέω!"

Πηγαίνει στο μπάνιο και φέρνει baby-oil και ταλκ. Τον πασαλείβει με το λάδι, τον πασπαλίζει ολόκληρο με ταλκ και του λέει:

- "Κάτσε ακίνητος και κάνε το άγαλμα!"

- "Μα..."

- "Κάνε το άγαλμα, που σου λέω, αλλιώς μας έσφαξε και τους δύο!"

Μπαίνει ο σύζυγος και βλέπει το άγαλμα.

- "Τι είναι αυτό Μαρία;"

- "Α, τίποτε! Είχα πάει στους Παπαδοπουλαίους το Σαββατοκύριακο κι είχαν ένα τέτοιο άγαλμα και το ζήλεψα. Δεν σε πειράζει που πήρα κι εγώ ε;"

- "Α μπα, τι να με πειράξει;"

Έκατσαν, έφαγαν, είδαν τηλεόραση και κάποια στιγμή έπεσαν για ύπνο. Κατά τις τρεις τα ξημερώματα, ο σύζυγος σηκώνεται, πάει στην κουζίνα, ανοίγει το ψυγείο, φτιάχνει ένα σάντουιτς, παίρνει και μια μπύρα και πάει στο άγαλμα.

- "Έλα ρε, φάε, πιες!"

Ο εραστής παγώνει απ` το φόβο του.

- "Έλα ρε, φάε κάτι! Εγώ τρεις μέρες έκανα το άγαλμα στους Παπαδοπουλαίους κι ούτε ένα ποτήρι νερό δεν μου `δωσαν!"