Γιώργος.Μ.Σ

Σειρά 332 Γ' ΕΣΣΟ, Καλοκαίρι του 2013 (Δεν θυμάμαι ημερομηνίες) - 11ο Σύνταγμα Πεζικού Τρίπολη - 14 Μέρες έκατσα εκεί. (καλοκαιριάτικα έκανε τσουχτερό κρύο!) - 294 Τάγμα Πεζικού Ρόδος - Αφάντου. Όμορφο μέρος, ησυχία, απρόβλεπτος στο ΚΨΜ με το φανελάκι του στρατού και την παντόφλα την στρατιωτική. Είχε ένα τραπεζάκι κάτω από ένα δέντρο που έκανε σκιά, με θέα την θάλασσα και παρέα τον τζίτζικα, εκεί καθόμουν συνέχεια με το κινητό και την πορτοκαλάδα ΒΑΠ. Έκατσα 2 μήνες εκεί - Λέσχη Αξιωματικών Ρόδου, βύσμα με λέγανε όλοι, με είδε ένας "παπάρας" ανθυπολοχαγός στο στρατιωτικό νοσοκομείο στα Κοσκινού και με ακολούθησε στην μονάδα του 294 Τάγμα Πεζικού. Είμαι ψηλός, 1.96, και με πήρανε για Α.Μ. Εκεί ήμουν καμαριέρα και Ρεσεψιόν. Είχα και τον Στρατηγό πάνω από την κεφάλι μου κάθε μέρα και να με ελέγχει αν είμαι ξυρισμένος ή κουρεμένος, μέχρι που με συνήθισε και μετά δεν μου έλεγε τίποτα και είχα μαλλί μακρύ κριμένο κάτω από τον μπερέ. Έκανα 6-7 μήνες εκεί. Και τέλος αφού πήρα όλοι μου την άδεια στο τέλος, πήγα για 1 μέρα στο 294 Τάγμα Πεζικού οπού με κάνανε να κάτσω άλλη μια μέρα γιατί δεν είχαν τα χαρτιά μου έτοιμα... μετά από αυτό απολύθηκα. Λίγα κάλα παιδεία με αξία, τα υπόλοιπα πουλούσανε μούρη και το παίζανε "Άντρες". Όσους Κρητικούς γνώρισα ήταν για σφαλιάρες όλοι τους "Εϊ κοπέλι, ξέρεις μουρε ποιος ειμ'εγω? Θα σε δείξω την μαχαίρα μου και θα σι κάνω να χέστης απάνω σου, γι'αυτό βλέπε καλά μην σι κόψω τους όρχεις καμιά βραδιά και ξυπνήσεις και τα ψάχνεις". Έφαγε ένα ξύλο ο τύπος, τον έστειλα πίσω στην Κρήτη μελανιασμένο. Κάντε όμορφα στον Στράτο, όλοι εκεί καταλήγουμε και είναι χάσιμο χρόνου, όλοι πιστεύω θέλουμε να περάσουμε τον στρατό όσο πιο όμορφα μπορούμε, μην ενοχλείτε τους άλλους αδίκως. Εγώ προσωπικά ήθελα να περάσουν οι μέρες χωρίς να με ενοχλεί κανείς, έτσι έμαθα ότι ο στρατός και ο ύπνος πάνε πλάι πλάι, δεν έχω ρίξει τόσο ύπνο ποτέ σε όλοι μου την ζωή. Έκανα τις υπηρεσίες μου, έτρωγα και κοιμόμουν.